PuisiJadul

Kumpulan Puisi Jadul Lama dan Berkarat

puisi bahasa Cerbon

Sejerone masigit akeh kemit pada ngentit

Gulati sega, lenga, lan kupat kang tundunan

Kyai e pada rebutan nggulati tamu

Ngunjung arane pangeran nabi

Muludan dienteni dudu mung ditabue gong sekati


Jubelane tamu rebutan kebul ukup kang blegedeg irenge

Angen-angene pengen pada sakti lan sugih

Raie diraupi karo banyu sumur pitu

Sebadan kujur digrujuk luru barokah

Hei wong wasilah ku ana

Tapi dudu kanggo pinuju

Muludan dienteni dudu mung kanggo numpaki paksi

Muludan, luru berkah iman sejerone ati.


Cirebon, 2009



Ahmad Syubbanuddin Alwy
SUSUB LANDEP


Urip ning kene, kaya kari sedepa
segara wis dadi comberan banyumata
sawah dirubung wereng geseng, mrenganga
sedalan-dalan papan reklame gawe nelangsa
lenga lantung, bensin lan solar nyumpeli dada

Urip ning kene, kaya sejagat godhong kelor
awak mlarat-bantat, kari selembar celana kolor
mana-mene mentog, sikil mung bisa selonjor
srengenge gerumpung, ozone krowak umeb bocor
angin molak-malik, zaman wis sulaya lan kotor

Urip ning kene, kebebeng-peteng kaya ning jero bui
sing gedhong pemerentah, sira keranjingan dadi memedhi
bli rumangsa gawe sengsara, mledingi silit bari mungkur ati
rayat jejemplingan dianggep radio bodol, dijejeli kancing kemiti
usus-buntu kebek paku, weteng busung segunung kaya kebo mati

Ning kulon, wong-wong bli wirang dadi bunglon
ning wetan, wong-wong medheni kaya merkayangan
ning lor, wong-wong pada mringis gemuyu matae bolor
ning kidul, wong-wong krasak-krusuk ngeramped persis bedul
aja brisik, weru bli? Kabeh dadi susub landep: ngerampok negara!

Cherbon, 2005.
Ahmad Syubbanuddin Alwy
SUSUB LANDEP


Urip ning kene, kaya kari sedepa
segara wis dadi comberan banyumata
sawah dirubung wereng geseng, mrenganga
sedalan-dalan papan reklame gawe nelangsa
lenga lantung, bensin lan solar nyumpeli dada

Urip ning kene, kaya sejagat godhong kelor
awak mlarat-bantat, kari selembar celana kolor
mana-mene mentog, sikil mung bisa selonjor
srengenge gerumpung, ozone krowak umeb bocor
angin molak-malik, zaman wis sulaya lan kotor

Urip ning kene, kebebeng-peteng kaya ning jero bui
sing gedhong pemerentah, sira keranjingan dadi memedhi
bli rumangsa gawe sengsara, mledingi silit bari mungkur ati
rayat jejemplingan dianggep radio bodol, dijejeli kancing kemiti
usus-buntu kebek paku, weteng busung segunung kaya kebo mati

Ning kulon, wong-wong bli wirang dadi bunglon
ning wetan, wong-wong medheni kaya merkayangan
ning lor, wong-wong pada mringis gemuyu matae bolor
ning kidul, wong-wong krasak-krusuk ngeramped persis bedul
aja brisik, weru bli? Kabeh dadi susub landep: ngerampok negara!

Cherbon, 2005.

Ahmad Syubbanuddin Alwy
REPUBLIK BAGONG

Sawise telungpuluh taun urip kaya mati disembur banaspati
getih bari banyumata kang gerememeng umeb ning segara ati
ngatonaken dedhemit lawas: wong-wong duwur pencilakan
wot-wot kreteg rayat reyot digejog-gejog cemera, kaing-kaingan
jegoge mbobok srengenge lapis pitu, mecah terowongane mata
sewu raksasa kemaruk mbeseti sededeg-sepengadeg mahkota
dalan-dalan kobong, kabeh werna kelebet lembayung bolong-bolong
jagat kaya mabok, gedong pemerentahan magrong-magrong dibopong

Hei, aja klalen aja kelawasen ira kabeh dadi lelembut wong kapiran
sing sejero sumur leng semut geni, suwara rayat bakal njerit ngelawan

Urip wis beli puguh: sengkuni, petruk, cakil, dorna lan kumbakarna
pada dadi topeng kunyuk, kukuluruk nampeki pipi rayat kang ngresula
njejaluk bari nggegayang lading, sikile nyerimpung, tangane nggunting
ngeramped jerowan, njambak rambut, ndondomi cangkeme kang sumbing
naleni ati kang geseng-rumpeng diungkebi wangwa, bobad lan sakwasangka
cengkeromed lan lenggarangan, mbladak-mbaladak mbobol lawang negara
edan separan-paran waras sekejap metra, pengeling-eling kaya obor blarak
kabeh persis jaran lumping, muter-muter kaya kemidi, kaya nginum arak

Hei, aja kadiran aja cengengesan ira kabeh dadi sesambat atie rayat
sing bunbune bayi kang masi suci, bakal ngerangseg wong sejagat

Sawise urip telungpuluh taun kaya rungseb dicukuli suket alang-alang
sekujur awak growak ngowak-ngawik, bumi lindu, srengenge njomplang
awit segara kang bengkah dadi gili naga, sukma sewaya-waya kaya ara-ara
bocah-bocah enom tawuran duwur wuwungan, nyengget layar dermaga
wakil rayate pada sampyong, sempoyongan nyembur-nyembur ngelindur
beli kelingan purwadaksina, kekirig ndeleng awe-awe tangan batur sedulur
nggelosor ning sorog-sorog gedong pemerentahan, nggegulat kaya rerawat
maesi raine dhewek, dadi wewe-gombel lan merkayangan edan keparat

Sumber :
http://lingkarsastra.blogspot.com
Bagikan :
+
Previous
Next Post »
0 Komentar untuk "puisi bahasa Cerbon"

Silahkan tinggalkan jejak dikomentar setelah membaca, jangan menjadi pembaca gelap kawan :) terimakasih telah berkunjung...

 
Copyright © 2015 PuisiJadul - All Rights Reserved
Template By Kunci Dunia
Back To Top