puisi bahasa jawa

Angsluping baswara anggawa duka

Tumlusup ing ati tanpa kena diwaleri

Sansaya wengi

Nglenggana sansaya ndadi

Sepi

Sepining diri

Duh, wong bagus

Ngertiya nglenggananing jiwa

Kelangan rasa mecaki dina-dina

Tanpa ngerti,

Ngendi teba ngendi wewangenan

Aku isih kelingan

Nalikane ing plataran

Nyawang rembulan bebarengan

Nitiki wengi ngitungi lumintang

Sumebyar padhang ing lelangitan

Aku ngerti

Aku uga mung tansah nglakoni

Garising pepesthen kang wus dumadi

Amung siji tan dadi sesanti

Ugeming janji dak anti-anti

(lan sliramu mesthi ngerti, ora gelem ngerti)

Dudu nggresula dudu donga

Aku amung kepingin ngerti:

Kowe saiki ana ngendi?

http://seindahsenja.wordpress.com